In juni 2021 werd mijn leven flink door elkaar geschud door het plotse verlies van mijn geliefde broer Pedro. Hij kwam om het leven in een tragisch werkongeval. Net 44 jaar geworden, in de fleur van zijn leven en nog zoveel om voor te gaan. Als enig kind blijf ik achter, als zus die zoveel van haar broer hield en zo trots op hem was.

Yoga brengt mij in de stilte waar ik dit verlies een juiste weg naar verwerking kan geven. Vanuit deze innerlijke stilte vind ik de kracht om verder te gaan, samen met m'n broer aan mijn zijde. In alles wat ik doe is hij aanwezig. Hij is nooit ver weg. Het loslaten van wie hij was, is het anders leren vasthouden van iemand die voor altijd bij ons zal zijn. Hij is er nog steeds, maar in een andere gedaante. Hem loslaten hoef ik niet, anders leren vasthouden vindt nu een plek.