Meditatie is precies het tegenovergestelde. Er is geen verkeer en het denken staat stil. Er zijn geen gedachten, er steekt geen verlangen de kop op. Je bent doodstil. Die stilte is meditatie. En alleen in die stilte kan je de waarheid leren kennen. Meditatie is een toestand van niet-denken.

Je komt nooit tot meditatie met behulp van de geest, want je denkactiviteit houdt zichzelf in stand. Je kunt alleen ontdekken wat meditatie is door het denken opzij te zetten, door koel, onverstoorbaar te zijn, door je niet te vereenzelvigen met je denken. Door te zien wat er in je geest omgaat, zonder tussenin te komen. Je denkt niet ‘Dat ben ik nu’. Meditatie is die bewustwording, namelijk het besef dat je niet jouw gedachten bent. Als die bewustwording zich doortrekt, volgen er stukje bij beetje, af en toe enkele momenten van stilte, momenten van louter ruimte en transparantie. In die stille momenten weet je wie je bent en doorzie je het geheim van het bestaan. Er komt een gezegende dag waarop meditatie een natuurlijke zijnstoestand voor je wordt. Meditatie is een toestand die we verloren zijn ten gevolge van identificatie met betrekking tot het denken, de gevoelens, de bezittingen, … Het is een verloren paradijs.

Kijk een kind in de ogen en zie de geweldige stilte en onschuld. Ieder kind komt in een toestand van meditatie op de wereld, ook jij, teder kind. Door de maatschappij waarin we opgroeien leren we gedragslijnen aan, maken we kennis met woorden, taal en denkbeelden. En zo, langzaamaan, verliezen we contact met onze eigen onschuld. We worden beïnvloed door de maatschappij, geprogrammeerd als het ware binnen een doeltreffend mechanisme.

Het enige wat nodig is, is om die ruimte, waar het altijd stil is, opnieuw te vinden, want je hebt ze altijd al gekend. Als je dus vertrouwd raakt met meditatie zal je tot je verbazing merken dat je al weet wat het is. Je bent het alleen vergeten. De diamant lijkt verloren gegaan in een hoop rommel. Maar op zich kan je de diamant niet verliezen, want jij bent zelf de diamant van het leven. Op een dag, nadat je wat gegraven hebt, merk je dat de bron nog altijd stroomt, een bron met fris water. Het vinden van deze bron is de grootste levensvreugde die er is.

B.S.R